Kedi gözünün anatomisi nasıl bir yapıya sahiptir?

Kedi gözü, hem avlanma hem de gece yaşamına uyum sağlamış karmaşık ve özelleşmiş bir yapıdır. İnsan gözüne kıyasla daha büyük ve verimli olan kedi gözü, aşağıdaki temel anatomik bileşenlerden oluşur:

• Kornea: Gözün ön kısmında bulunan şeffaf ve kubbe şeklindeki tabakadır. Işığın göz içine girmesini sağlar ve odaklanmaya yardımcı olur.
• İris: Gözün renkli kısmıdır ve pupil (göz bebeği) boyutunu kontrol eder. Kedilerde iris, dikey yarık şeklinde bir pupile sahiptir, bu da ışık miktarına hızla uyum sağlamalarını sağlar.
• Pupil: İrisin ortasındaki açıklıktır ve ışık girişini düzenler. Karanlıkta genişler, aydınlıkta ise daralarak gözü korur.
• Lens: Gözün içinde yer alan esnek yapıdadır ve odaklanmayı sağlar. Kediler, lensi hareket ettirerek nesneleri net görebilir.
• Retina: Gözün arka kısmında bulunan ve ışığı algılayan hücrelerden (fotoreseptörler) oluşur. Kedilerin retinasında çubuk hücreleri fazladır, bu da düşük ışıkta görüşü geliştirir.
• Tapetum Lucidum: Retinanın arkasında bulunan yansıtıcı bir tabakadır. Işığı geri yansıtarak gece görüşünü artırır ve kedilerin gözlerinin karanlıkta parlamasına neden olur.
• Kör Nokta (Optik Disk): Retinada, optik sinirin çıktığı ve görüntü oluşmadığı bölgedir, ancak kediler bunu telafi edecek şekilde evrimleşmiştir.
• Göz Kasları ve Yardımcı Yapılar: Gözü hareket ettiren kaslar, göz kapakları ve üçüncü göz kapağı (nicitans membranı) gibi yapılar, gözü korur ve nemlendirir.

Bu anatomik özellikler, kedilerin hem gündüz hem de gece etkili bir şekilde görmesine olanak tanır. Örneğin, tapetum lucidum sayesinde kediler, insanlara göre 6 kat daha iyi karanlıkta görür ve dikey pupil ise hızlı ışık ayarı sağlar. Bu yapı, kedilerin doğal avcılık yeteneklerini destekler ve onları gece aktif hayvanlar arasında öne çıkarır.